اعتباریابی مقیاس تشخیص اختلال خوردن

زمینه : اختلال خوردن مشکل رایج در دختران نوجوان و زنان جوان است. در موقعیت های بالینی، فرم کوتاه غربالگری برای شناسایی بیماران لازم است. لذا هدف این پژوهش، بررسی شاخص های روانسنجی مقیاس تشخیص اختلال خوردن بود. روش ها: نمونه پژوهش 431 نفر از زنان مراجعه کننده به باشگاه های ورزشی شهر شیراز بودند که به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند. شرکت کنندگان به پرسشنامه تشخیص اختلال خوردن که توسط محقق ترجمه شده بود، پاسخ دادند و شاخص توده بدنی آن ها نیز محاسبه شد. یافته ها: ضرایب همسانی درونی و همبستگی دو نیمه سازی اسپیرمن-براون و گاتمن به ترتیب 84/0، 82/0 و 83/0 برآورد گردید. نتایج میزان توافق این ابزار با تشخیص متخصص بالینی، تحلیل عامل تأییدی و همبستگی هر گویه با نمره کل مطلوب بود. نتیجه گیری: فرم فارسی مقیاس تشخیص اختلال خوردن از پایایی و روایی مطلوب برخوردار است و می توان از این ابزار در موقعیت های بالینی و پژوهشی برای ارزیابی اختلال خوردن استفاده کرد.